تکنولوژی چوب
دیباچه:
با آنکه چوب به طور کلی برای همه افراد مأنوس و آشنا است ولی ناآگاهی از پایههای علمی و عمل نکردن براساس اصول و ضوابط فنی در ارتباط با این ماده، باعث هدر رفتن بیش از حد چوب و کمدوامتر شدن آن میشود. این مسأله در کشور ما که با کمبود منابع تولید چوب مواجه هستیم، اهمیت بیشتری دارد و باید با پرورش هر چه بیشتر و بهتر متخصصان در رشته چوبشناسی و صنایع چوب در هر یک از مقاطع تحصیلی از اتلاف این ماده گرانبها جلوگیری نمائیم.دانشجویان کاردانی تکنولوژی چوب ضمن آشنایی با خواص مختلف چوب و عواملی که در تغییرات این خواص تأثیر می گذارند با حفاظت، تبدیل، کاربردهای متفاوت چوب و مدیریت واحدهای تولید آشنا میشوند. به این ترتیب فارغالتحصیلان این دوره، چوب را به طور اصولیتر و صحیحتر در واحدها تولیدی به کار میبرند و از هنگام قطع درخت تا زمان تولید فرآوردههای مصرفی بر آن نظارت دارند و میتوانند در مراحل اجرائی روند تولیدات چوبی خدمت کنند.فارغالتحصیلان این دوره میتوانند در مجتمع صنایع تبدیل مکانیکی و شیمیایی چوبِ بخشهای دولتی، دفاتر صنایع چوب سازمان جنگلها و مراتع، واحدهای تولیدی خصوصی و مؤسسات آموزشی و پژوهشی به عنوان همکاران اجرایی مشغول به کار شوند.
درسهای این رشته در طول تحصیل :
دروس پایه:
شیمی عمومی، ریاضیات عمومی، فیزیک و هواشناسی، گیاهشناسی عمومی، اکولوژی، شناخت و حمایت محیطزیست، مسّاحی و نقشهبرداری
دروس اصلی:
جامعهشناسی روستایی، جانورشناسی، درختها و درختچههای ایران، اقتصاد منابع طبیعی، اصول حسابداری، جنگلکاری.
دروس تخصصی:
آلودگیهای محیطزیست، کارگاه عمومی، بیولوژی چوب و اصول چوبشناسی، تکنولوژی چوب، اصول چوببری، اصول استاندارد و درجهبندی چوب، تبدیل مکانیکی چوب، تبدیل شیمیایی چوب، اصول چوب خشککنی، اصول حفاظت چوب، مبلسازی و درودگری، کارورزی.منبع: کتاب آشنایی با رشته های دانشگاهی سازمان سنجش آموزش کشورتالیف خانم فیروزه سودایی ونرم افزار سامان رشته ی سازمان سنجش